Silerken bir karalamayı siler gibi insan öbeklerini
Boğazımı düğümlüyorsun dünya
Dile getiremiyorum söyleyeceklerimi
Kalpleri taşa çevirip buz kestirirken bedenleri
Hıçkırıklarla dövüşüyorum dünya
Fark edemiyorum başıma gelecekleri
Acıların üstüne şerbet dökerken, fişeklerken ümitleri
Tadını alamıyorum yaşamın dünya
İfade edemiyorum olup bitenleri
Kirletirken gelinlik edasındaki kâğıtları
Yazamıyorum dileklerimi dünya
Duymazdan gelemiyorum ağıtları
İçerken umutlarla şu meşhur ab-ı hayatı
Kanamıyorum mutluluğa dünya
Görmezden gelemiyorum kötüyü, berbatı
Ey şu koskoca acımasız mavi top
İntikamımızı alacağız
Kork bizden kork…
Aytaç Özkütük
30.11.2007
22:20
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder