Buğulu bir güneş gecenin karanlığını delmeye çalışıyordu
Aşk karşıma çıkalı iki hafta olmuştu
Özlemin önce içimi titretti sonra da feci halde yordu
Yine de kalbim sığınacak bir liman bulmuştu
Uzun zaman aşksız kalmanın verdiği hasret
Onun uğrunda sarf ettiğim muazzam gayret
Gönül mantığa diyor ki sabret
Ağlayamadım ama gözlerim dolmuştu
Mesajlar geldi, telefonlar çaldı
Her aradığında yanaklarım al aldı
Senden geriye hem aşk hem de hasret kaldı
Bu âşık kendini sunaklara sunmuştu
Uzaktı sevgili kilometrelerce
Çare bulmak istiyordum ayrılığa günlerce
Soru işaretleri vardı kafamda binlerce
Bu âşık muhteşem bir gelecek ummuştu
Bana verilen değeri hissederken bir yandan
Sevmiştim ben de onu hem candan hem kandan
Tek bir cevap almak istiyorum yaradandan
Neden onu benden uzağa koymuştu
Süzülüyordu kararsızlığın sesinden
Sevgimi çıkartamıyorum en derinden
Gözlerimse bakıyordu vücudumun en güzel yerinden
Kalbim işte bu kadar kısa sürede senin olmuştu
Ey aşk, ey sevgili
Gir kalbimin derinliklerine, bu kalp perili
Harikalar diyarı gözlerinin önünde serili
Bu âşık uğrunda saçlarını yolmuştu
İmkânsız aşk bu ben de biliyorum
“Heyt seviyorum be” diyemiyorum
Sonumuz ne olur bilemiyorum
Ama hep aklında kalsın
Seni çok seviyorum
Aytaç Özkütük
19.08.2007
01.09
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder