Bir başka dünya var sanki içimde
Yıldızların herkese göründüğü kadar parlak olmadığı
Güneşin her gün ışıltıyla doğmadığı
Ekinoksların yer tutmadığı biçimde
Bir başka sokak var sanki içimde
Evlerinin ışıkları yanmayan
Kaldırımlarında top oynanmayan
Hiç kimsenin dolanmadığı biçimde
Mengeneyle kalbe sıkıştırılmış dertlerin anlatılamadığı
Bulanık yüzlü çocukların gülmekten katılamadığı
Tereddütten kaşların çatılamadığı
Sürülerce insan var sanki içimde
Gözlerine bakıldığında akılları görünen insanlar
Magma gibi yüzeylerine erişen katmanlar
Sıcaklık, şefkat ve aşka arzulanan zamanlar
Yüzlerce, binlerce yalanlar var sanki içimde
Bir başka dünya var sanki içimde
Yalnızca tek bir elin uzatılmasını
Ara sıra varlığımın hatırlatılmasını
Bana da bir tik atılmasını beklediğim biçimde
Bu dünyada yıldızlarım parlak, gözlerim sönük
Şu dünyada gözlerim sağlam, gönlüm dönük
O dünyada gönlüm hoş, içerim yanık
Bir başka dünya
Başka insanlar
Başka yalanlar olabilir mi bana gerçek tanık?
Aytaç Özkütük
25.11.2007
01.30
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder