Yüreğimde ufak kıpırtılar ateş açıyordu
Eski korkular benliğimden bir bir kaçıyordu
Umudun deminde anıları delerek geldin sen
Varlığın içimi ısıtan hissî bağlar saçıyordu
Yenilmeyen cesaret toplamıştı yine tüm gücünü
Sayamıyordu aşk nail merhalede sabıkasını suçunu
Pompalanan kan dilenirmişçesine açıyordu avcunu
İçim dar geliyor, sözcükler nefesimden taşıyordu
Sen, ey dermanı vakt-i kifayette arayan yaren
Sözüm söz, sarılacak yıllarca açık kalmış yaran
Bir sevgilisin ki beni tüm ihtişamıyla saran
Sonsuz kızıl denizimde engin anılar yaşıyordu
Ayrılık korkusu salmamalı ağlarını şimdiden
Neyler susmamalı, sazlar inlemeli yeniden
Istıraba mahal vermemeli alınan karar aniden
Leyli maratonumuzda al yumrular engelleri zaten aşıyordu
Aytaç Özkütük
03.01.2008
02.36
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder