Sıkı Sıkı Sarılmak

Mutluluk belki bir gecenin hüzünlü yarısında
Belki yârin iki kolunun arasında
Bir sarılmakla geçer belki burukluğu yalnızlığın
Ya da beklerken umudun yollarında

Sahip olmak değilmiş mutluluk
Tüketmekmiş çünkü sahip olmak
Acıtırmış yüreği yoksunluk
Yer bitirirmiş insanı umutla dolmak

Yine bekliyorum gönlüm her şeye kapalı
Odaklanmış hislerim yalnızca bir noktaya
Beklentilerime sahip oluyorum kimi zaman
Ama yürek dayanmıyor sarılmadan yatmaya

Sorunları aşmak zor geliyor kimi zaman
Boğazımda düğümleniyor söyleyemediklerim
Geç kalıyorum mutluluğa korkaklıktan
Sabredemiyorum alay edince beklentilerim

Sonlandırmak kolaya kaçmakmış öğrendim
Dayanmakmış yıkılmadan ümitlerim
Her yaşantımla bir adım yol kat ettim
Sevmekmiş ama uzak kalmakmış
İstemekmiş ama umutsuz olmakmış
Elde etmek ama mutsuz olmakmış
Hayat nazlı bir ruhmuş fark ettim

Aytaç Özkütük
23.01.2008
17.25