Kahve içme adabını senden öğrendim
Yüzüme parfüm sıkmamayı senden
Sevmekten çok sevilmeyi öğrendim senden
Fasulyenin “u” ile yazıldığını öğrettin bana
Hasretin kollarını açtın
Özledim seni bazen dingince bazen içim yana yana
Çimlerde oturmayı düşledik beraber
Sabahlayıp film izlemeyi
Tanımadığımız şehirlerde gezmeyi
Beraberce öğrendik sorunlarımızı gizlemeyi
Bunlar mıydı peki bana öğrettiklerin yalnızca?
Yalan söylemeyi de sen öğrettin bana
Kandırıp yarı yolda bırakmayı da ıssızca
Aldatmayı sessizce
Alay etmeyi arsızca
Gözlerimi açmayı senden öğrendim
Bir anda vazgeçmeyi fani bedenden
Güneş’in doğruluğu yansıttığını senden
Bu yüzden Güneş’e bakamıyordun sen!
Aytaç Özkütük
08.01.2008
00.40
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder