Bir rengim eksik kaldı şimdilerde
Oysa alabildiğine yeşilim ben
Dostlarımı özlüyorum çimenlerde
Maviyi içime akıtıp akıtıp vazgeçmişim
Hatırlarımı yaşatmışım denizlerde
Sarılığımı görkemden almışım ben
Güneşi parlatmışım puslu gündüzlerde
Moru içimde yaşatmışım hep
Yüzüme vurdurmuşum biçare eskizlerde
Pembeden bir pay almışım saklamışım
Kayboluvermiş canlı çiçeklerim mücbir gizlerde
Kahverengi bir zincir örmüş etrafıma
Yolumu kesmiş, yakalamış sahildeki izlerde
Beyazlar soğurmuş renklerimi zaman zaman
Umut ışığı olmuş oturmuş kalpsizlerde
Siyahım kelepçelemiş, sıkı sıkıya kavramış beni
Yolun kenarına itmiş duygusal perhizlerde
Turuncum kalmış bir kişiliğini belirleyemeyen
Kırmızıyı arıyormuş gözleri tamamlamak içi kendini
Bir bebekmiş elini tutmadan yürüyemeyen
Bekliyormuş kırmızının elini vermesini
Cıvıl cıvılmış hayat karşısında tüm renkleriyle
Bir kırmızı yokmuş gözlerinin önünde
Düşlerine girmiş renkler kimseyi sevemeyen
Kırmızıymış çünkü sağlayan görmesini
Kırmızım ol gözlerim görsün tüm renkleri
Turuncuyla bütünleştirelim ahenkleri
Mor benim gönlüm yeşil senin yüreğin olsun
İndirelim aklımızdaki kepenkleri
Siyahımız bütün renkleri soğursun
Kırmızıyla turuncu olsun aşkımızın denkleri
Ben turuncu olsam sen kırmızım olur musun?
Aytaç Özkütük
21.01.2008
22.30
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder