9 Ocak 2010 Cumartesi

İçsöz

Boynu bükük gecelerin gözyaşlarında yalnızım
Gündüzlerimin gözleri görmez olmuş karanlıkta
Dinmez olmuş sessiz soluksuz yüreğimdeki sızım
Varlık içinde yalnız kalmış yokluk kadar yalnızım

Yaşlanan bedenimin kırışıklıklarında yalnızım
Çocukluğum burnumda tüter olmuş rüyalarda
Ağlatmaya abone olmuş uzun uzun alınyazım
Rüyalar içinde gerçek kalmış kadar yalnızım

Feri sönmüş Güneş’in titreten ayazında yalnızım
Hasret kalmışım ellerime dokunan sıcaklığa
Birden susup kalmış ömrümü tıngırdatan sazım
Notalar arasında bir es kalmış kadar yalnızım

Göçüp giden ruhumun son kelamında yalnızım
Bir kalem aramışım derdime çare yakınlarda
İfadesiz kalmış üzerimdeki koca mermer yazım
Yokluk içinde kalmış bir varlık kadar yalnızım

Aytaç Özkütük
14.12.2009
15.25

1 yorum:

Muazzez dedi ki...

Çok güzel 👍