4 Ocak 2009 Pazar

Özledim

Özledim, özledim seni özlemenin tadını çıkarmayı
Dayanamaz oldum başkalarına
Söylemelerine senin söylediğin şarkıları
Özledim, özledim seni özlemenin tadını çıkarmayı

Bilinçaltım çıkarıyor seni aklımdan yavaş yavaş
Aklım kuytu köşeleriyle direniyor bu silinmeye
Zihnimdeyse sen hep olduğun gibi, dik ve salaş
Özledim, özledim seni, bir fener tuttukça anılar geçmişe

Bir gün birinin kazağında görüyorum gözlerinin rengini
Bir gün gecenin ıssızlığında duyuyorum çağlayan sesini
Bir gün ellerimin soğukluğunda hissediyorum ellerini
Özledim, özledim seni, o günlerin masum ümitlerini

Aklım hala senin olduğun yerlerde geziniyor
Geleceğim varlığının bilinciyle şekilleniyor
Biliyorum sen farkında değilsin her zamanki gibi
Özledim, özledim seni, ama anlatmaya kudretim yetmiyor

Geçenlerde bir barın tabelasında gördüm adını
Konuştuk arkadaşlarla, yürüdük geçtik yanından
O gece başladım etmeye senin yadını
Özledim, inan özledim çıkmanı bile hayatımdan

Ev arıyorum sana yakın olsun diye
İlk defa yaşların boğazımda donakaldığı o sahnede
Oturup konuştum kendimle sen varmışsın gibi yemekte
Özledim, özledim seni, uyandıkça her soğuk gecede

Özledim, gözlerinin serinliğini, sesinin sıcaklığını
Özledim ellerinin soğuğumu kesen bıçaklığını
Özledim seni özledim, kızsan da sövsen de nefret etsen de
Sıcaklığını, şamatanı, şapşallığını, kaçıklığını kendime gelecek çizsem de

Aytaç Özkütük
04.01.2009
01.44

Hiç yorum yok: