Çok yalnız hissediyorum kendimi
Kalabalığın ortasında tek başına kalmış biri gibi
Söyleyecek söz kalmadı anlatmaya derdimi
Unutmaya yok çare yalnızlık çektiğimi
Keşke gözyaşlarım kolay süzülseydi yanaklarımdan
Birileri olsaydı derdimi paylaşmak için
Ders çıkarmayı öğrenseydim sevda yanıklarımdan
En iyi dostum olsaydı sır tutmak için
Ama nafile, yalnızlığa mahkumiyet boynumun borcu
Keşke içime sindirebilseydim
Bitene kadar bu görkemli ölüm orucu
Keşke yalnızlığımı sevebilseydim
Aytaç Özkütük
30.10.2008
00.44
1 yorum:
we might as well be strangers...
Yorum Gönder