18 Haziran 2017 Pazar

Sildim

Sildim gözlerimin kenarından
Yüzlerce yıllık öyküyü
Yıktım ufuklarımı
Sakladım günbatımlarımı hıçkırıklarımdan
Ve duymak isteyip duyamadığım her sözünü
Sildim yavaşça kulaklarımdan

Ben her başladığım romanda
Kalemimin ucunda öldürdüm sevdiklerimi
Gözlerinden okuduklarımdan
Bildim bu sayfada biteceklerini
Süzülürken pişmanlığım yanaklarımdan
Sakladım hırçınlığımı yalnızlığımdan
Ve yazmak isteyip yazamadığım her cümlemi
Akıttım yavaşça şakaklarımdan

Aytaç Özkütük
18.06.2017
16.51
Nahçıvan

6 Haziran 2017 Salı

Bana mı Kalmış

Bana mı kalmış dört yapraklı yoncalar
Dillere destan sevdalar bana mı kalmış
Mahşer günü hesabımı sorsalar
Acıdan gayrı vurmak bana mı kalmış

Bana mı kalmış yazılmamış öyküler
Tertemiz dolu yürekler bana mı kalmış
Herkes bir ağızdan aynıyı öğütler
Öğütten yol kurmak bana mı kalmış

Bana mı kalmış senle dolan gözbebeklerim
Mutluluk gözyaşlarım sanki bana mı kalmış
Gönlümden düşer düşmez yar bildiklerim
Yeni hayaller kurmak bana mı kalmış

Aytaç Özkütük
06.06.2017
02.45
Nahçıvan

Capella ile Jüpiter

Bir zamanlar Capella’yı izlerdik
İçimizdeki ışığı tüketip
Semanın siyahından medet umarken…
Daha parlak on yıldızı es geçip
Capella’yı güneşimiz bellerdik

Az gelince on bir yıldızın ışığı
Kafamızı kaldırıp göklere dingince
Jüpiter’i keşfettik umulmadık zamanda
Ve ıssızca kayan yıldızların yanında
Deldiğini fark ettik karanlığı
O dahi buluta girip sönünce
Işıksızlıktı, bulduran aydınlığı

Şimdi söyle bakalım ey gezegen
Hangimiz daha büyüğüz bu evrende
Yahut hangimiz daha inatçı?
Ve sıkıysa haydi şimdi cevap ver
Sen ki koskoca Jüpiter
Senin ışığın mı benim aşkım mı
Hangisi önce biter?

Aytaç Özkütük
06.06.2017
01.52
Nahçıvan

5 Haziran 2017 Pazartesi

Bülbüller

Bir sabah
Yokluğumla uyandığında bülbüller
Belki daha coşkulu gürler
Yahut sessizliğe gömülürler

Oysa güller
Alışırlar benizsizliğime
Hem de öyle birdenbire
Çünkü bilirler
Bir kuş tüyü kadar derdi bile
Kaldıramayacağımı ellerimle
Hiç dönmemecesine geriye
Ve hiç sönmeyeceğini bile bile
Ateşlere yürüdüğümü bilirler

Bir gece
Yokluğumla uyuduğunda bülbüller
Ve sırlarını tomurcuklarına hapsedip
Açmaktan korkan argın güller
Rüyalarında ansızın bir bir ölürler

Aytaç Özkütük
05.06.2017
01.32
Nahçıvan