Önce birkaç kadeh geçirip boğazından
Pervasızca kederlerine gülüyorsun
Ve sonra götürüp birkaçını daha
Pişmanlıklarınla ölüyorsun
Yalnızlığın dinmiyor yudumların sayısıyla
Gözlerin aramıyor senin olmayanları
Çünkü yüreğin zaman içinde fazlasıyla
Alışıyor tüm varlıkların yokluğuna
Biliyorsun elde edemeyeceğini hiçbir zaman
Seni adeta bir pas gibi
Hayatından söküp atanları
Ya da hiçbir zaman senin olmayanları
İşte o yüzden gülüyorsun pervasızca
Ağlanacak halini biliyorsun
Ama içine sindirip o yüklü derdini
Ne anlatabiliyor ne ağlayabiliyorsun
Aytaç Özkütük
09.03.2017
22.02
Nahçıvan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder