Hiç bozuşmamışız gibi girdi kapımdan içeri Eylül
Bir kez daha fısıldadı yaşlandığımı
Ve yıllar geçtiğini üzerinden hüznümün
Sen bir Eylül akşamında vurup çıktın kapımı
Hâlâ bir sır gibi saklıyorum hatıralarımı
Mızrap dayanmayan tellerinden gönlümün
Her Eylül akşamında dinliyorum yalnızlığımı
Körük olup yangınıma, harlatıyorum pişmanlığımı
Yıllar önce sevdamı söndürdüğün gün
Hiç dinmemişken ateşim hatta bugün
Belki son bir gözyaşıyla ömrümün
Karşılıyorum bu karanlık Eylül akşamını
Aytaç Özkütük
04.09.2014
19.44
Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder