Işıklı gemiler geçiyordu
Falezlerin ardından
Işıklar söndü
Dalgalar kaldı kıyıda
Ufkumu onlar aydınlattılar
Kendi sesim kadar yakından
Göz kapaklarıma vurdular
Bir sevda kadar sonsuz
Bir ömür kadar sonluydular
Işıklar yandı tekrardan
Ve o bembeyaz dalgalar
Bir yoklukta kayboldular
Sanki hiç yanmamıştı ışıklar
Karanlık ve çalkantılı
Uçsuz bucaksız ve korkusuz
Denizde boğuldu aşıklar
Işıklar söndü
Dalgalar kaldı kıyıda
Bir gemi daha yaklaştığında
Aydınlığa gömüldü umutlar
Aşıklar öldü
Işıklar söndü
Çünkü balıklar gibi onlar
Karanlıkta mutluydular
Aytaç Özkütük
08.08.2016
22.11
Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder