Umutlarım

Siz çocuklarınızı düşünüyorsunuz
Ben umutlarımı
Sizin çocuklarınız büyüyor
Benim umutlarım hiç
Siz gerçeklere gülüyor
Gerçeklere ağlıyorsunuz
Ben, bir çocuk gibi umutlarıma...
Çocuk kalmak büyük sevinç

Aytaç Özkütük
20.08.2016
13.32
Ankara

Işıklı Gemiler

Işıklı gemiler geçiyordu
Falezlerin ardından
Işıklar söndü
Dalgalar kaldı kıyıda
Ufkumu onlar aydınlattılar
Kendi sesim kadar yakından
Göz kapaklarıma vurdular
Bir sevda kadar sonsuz
Bir ömür kadar sonluydular
Işıklar yandı tekrardan
Ve o bembeyaz dalgalar
Bir yoklukta kayboldular

Sanki hiç yanmamıştı ışıklar
Karanlık ve çalkantılı
Uçsuz bucaksız ve korkusuz
Denizde boğuldu aşıklar
Işıklar söndü
Dalgalar kaldı kıyıda
Bir gemi daha yaklaştığında
Aydınlığa gömüldü umutlar
Aşıklar öldü
Işıklar söndü
Çünkü balıklar gibi onlar
Karanlıkta mutluydular

Aytaç Özkütük
08.08.2016
22.11
Ankara

Boşuna Sensiz Her Şey

Boşuna yağmış yağmurlar senden önce
Ve sen gelip silmişsin gözüme düşen damlaları
Senle geçirdiğim o sıcak yaz akşamları
Güneş soğukluğundan utanmış
Rüzgâr nefesini kıskanmış
Ve toprağa kök salar gibi derince
Yüreğim usul usul yüreğine bağlanmış

Boşuna yazılmış tüm şarkılar senden önce
Ve sen gelip silmişsin acılı mısraları
Senle uyandığım o sessiz sevda sabahları
Nakaratlar tekrar etmekten utanmış
Redifler güzelliğini kıskanmış
Ve meyana çıkar gibi sesim yükseldiğince
Sonsuz sevdan an an dilime dolanmış

Boşuna kurulmuş hayaller senden önce
Ve sen gelip gerçek kılmışsın rüyaları
Uzun bir ölüm uykusundayken senden önce
Gözlerim ansızın açılmış sen gelince
Sen uyandırıp beni ümitsizliğimden
Ve hatta vazgeçmeden benliğimden
Bana hediye edip sahici dünyaları
Kurtarmışsın beni sensizliğimden

Mecaza sığınmadan söylemek gerek bazen
Yaşamamışım sen gelmeden önce
Unutup birdenbire sensiz geçen uzun yılları
Senle hayata döndüm ben tamamen

Aytaç Özkütük
05.08.2016
22.09
Ankara