Uzun bir yolda seyre dalardım
Siyahların suçsuzluğunu
Kapalı olurdu pencereler
İki köy arasında kalan sevdalar
Adeta dilsiz gibiydiler
Yıldırımlar aydınlatırdı geceyi
Ben seyre devam ederdim
Siyahlığını ellerimin
Kapalı olurdu pencereler
Çözemezdim hiçbir bilmeceyi
Adeta yalnız gibiydiler
Islatırdı dudaklarımı yaz yağmuru
Ben seyrederken siyahlığını bulutların
Kapalı olurdu pencereler
Damlalar dans ederken hep beraber
Ötekileştirmişlerdi gururu
Adeta şuursuz gibiydiler
Kahkahalar yankılanırdı duvarlarda
Benim tek düşündüğüm
Seyretmekti simsiyah karanlığı
Kapalı olurdu pencereler
Boğazımda kalan her kördüğüm
Adeta çözümsüz gibiydiler
Aynaya yansırdı simsiyah benliğim
Ben seyre dalardım
Siyahlığını yüreğimin
Kapalı olurdu pencereler
Görüntüler kaybolurken birer birer
Adeta dönüşsüz gibiydiler
Aytaç Özkütük
26.10.2015
01.10
Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder