İçim kabardı sessiz dağların puslu yamaçlarının ardında
Gözyaşlarımı gören var mıydı son karanlık güneşi sardığında
Her çıktığım yolculuğun heyecanı kursağımda kaldı
Her yaktığım ateş sönerken duygularımın buz ayazında
Taptığım tüm aşklar bir bir dağıldı
Sesimi duyan var mıydı son umut enkazı yalnız bıraktığında
Susup dinlerken gecenin sessizliğini geçmişi meze yapıp
Sarhoşluğu çağırarak uzaklardan acı bilincini kapatıp
Her baktığım yolun sonu ırak kaldı
Her taktığım çiçek solarken ruhumda suratını asıp
Yaptığım tüm resimler bir bir yağmalandı
Fırçamı tutan var mıydı son hayal kalbimi yalnız bıraktığında
Aytaç Özkütük
14.03.2012
00.39 - Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder