Direniş

Direnişi başlattıkça içimde
Meydan okuyor bana yeni engeller
Toplamışken cesareti kendimde
Kırıyor arzularımı üstüme gelenler

Çocukluğumu özler dururum hep
Oynadığım saklambaçta huzur bulurum
Ne zaman olsa oyundan kaçmam için bir sebep
Korkusuzca ebenin karşısında dururum

Gençliğimi arayıp durdum büyük kalabalıklarda
Benle saklambaç oynadığını fark etmedim hiç
Küçücük bir böcek misali uçuşan sazlıklarda
Beni her yöne çekmeye çalışanlardaydı suç

Direniş başlatmaya vardı cesaretim bir zamanlar
Ne yaşam sevinci ne hayatın anlamı kaldı şimdi
Beni ben olduğum için kucaklayamayanlar
Ücra köşelere çekilip karanlığa sindi

Aytaç Özkütük
12.09.2009
21.34

Yokluğunda

Bir ölüm olsaydı tek çare yüreğimdeki derde
Çaresiz kalmayı yeğlerdim sensiz kalmaya
Ama yollar da senin olsun artık buyur git
Lütfunu da esirge bir iz bırakmaya

Bir gözlerin olsaydı kurtuluşum karanlıklardan
Karanlıkları yeğlerdim gözlerini görmemeye
Ama ufuklar da senin olsun dalıp git uzaklara
Kendini hazırla ölümsüzce sevmemeye

Bir sensizlik olsaydı ruhumdaki ateşi söndüren
Cehennemleri yeğlerdim senden uzak olmaya
Ama sıcaklığım da uzak olsun, başka yerde ısıt kalbini
Alışmaya başla şimdiden bir güz gecesi soğumaya

Aytaç Özkütük
13.09.2009
21.20

Aşık Olduysan

Aşık olduysan vay haline
Gülmeyeceksin ağlamaktan fırsat bulup da
Bilmiyorsun aşk sarhoşluğunda ışıksız geceleri
Aşık olduysan vay haline
Hissetmeyeceksin tenini bir kez dokunup da
Duymuyorsun aşk sarhoşluğunda zehirli heceleri

Aşık olduysan vah haline
Bekleyeceksin beyhude sevdiğin kadar sevilmeyi
Büyük bir sevda düşünüyorsan sonsuz umutla
Yadırgamayacaksın yaralanıp öldürülmeyi

Aşık olduysan vah haline vah
Göz pınarlarını kuruttuğuna değmeyecek asla
Gecenin dönüşünü ümitle beklerken sabah
Aşkın lehine dönmeyeceğini hatırla

Aşık olduysan vay haline
Yıldızlara bakarcasına baktığın sevgili
Kendi güneşleri için ezip geçecek seni
Aşık olduysan vah haline vah
Çökmüş demek ki beynindeki karargâh

Aytaç Özkütük
12.09.2009
12.21