Susmaya Alışmak

Sessizliğim duyulmasın diye kalabalıkta
Gürültülere karıştığım gibi
Yağmurda yürüdüm bu akşam
Damlalara karıştım

Karanlığım seçilmesin diye aydınlıkta
Işıklarla boğuştuğum gibi
İçime konuştum derdimi
Susmalara alıştım

Aytaç Özkütük
30.03.2018
22.43
Nahçıvan

Rüzgâr

Bir gölge gibi esiyor rüzgâr
Bir seni getiriyor
Bir sensizliği
Bir hasret çığlığıyla deliyor
Gözümden akan sessizliği

Karanlık olduğunda sokaklar
Ne mutlu ki gölgen var
Aratmıyor yokluğunu
Seni benden alırken bile
Kesemez artık soluğunu

Bir düşman gibi esiyor şimdi
Yemin etmiş tattırmaya sensizliği
Gözlerimde kara bulutlar
Yüreğimde dalgalar
Ve acı hasretinin eşsizliği...

Bir düşman gibi esiyor rüzgâr
Bugün bende fırtına var!

Aytaç Özkütük
28.03.2018
23.44
Nahçıvan

Dosdoğru

Zincirlerin ardındaydı
Mutluluğa esir düşen gözyaşları
Bir yerlerde çetin zamanlardı
Var gücüyle delerlerdi duvarları

Savaşları
Kimi gün bir sevda uğruna
Kimi gün enginlerin doruğuna
Erişmek için verirlerdi
Ve fakat bilirlerdi
Müphemliğini tüm gerçeklerin
Keza bilirlerdi en güzel yerin
Duvarların ardı olduğunu
Ve yaşların yolunu bulduğunu
Dosdoğru

Gülen gözlerin ardındaydı
Sessizliğe esir düşmüş kelimeler
Yoksunluk sanırlardı suskunluğu
Bir yerlerde çetin zamanlardı
Acı rüzgârlarca dağlanırdı ümitler
Apaydınlık gecelerin burukluğunu
Basit bir melankoli sanırlardı


Telaşları
Bazı an bir tebessümü
Tecessüm ettirmekti duvarların ardında
Oysa bilirlerdi
Sahteliğini tüm mimiklerin
Keza bilirlerdi en güzel şeyin
Gözlerin ardında olduğunu
Ve zorluğunu
Gizlenmesinin yüreğin
Dosdoğru

Aytaç Özkütük
22.02.2018
20.22