Ey Sevgili

Bir yudum su gibi içtim seni
Güvercinin kanadındaki bir yağmur damlası gibi
Yanağımdaki bir hasret gözyaşı belki
Ey muazzam vahalarda çiçek açan sevgili
Bir yudum su gibi sevdim seni

Sessiz yıldırımlar gibi izledim seni
Bir kaşık suda fırtınalar koparır gibi
Kimi zaman yüzüme vuran bir meltem gibi
Ey ufuksuz denizlerde sert esen sevgili
Bir seher yeli gibi sevdim ben seni

Ey kurumuş dallarımı yeniden yeşerten sevgili
Hayatına derin derin kökler salar gibi
Ve hatta sımsıkı tutunup toprağına
Nefessiz kalmayı göze alırcasına
Doğanın tek nimeti senmişsin sanki
Son yeşil yaprağım gibi sevdim seni

Aytaç Özkütük
29.06.2014
02.54
Ankara

Karanlık

Bu akşam eski bir aşkın gölgesinde
Bir kulağımda ezan sesi
Yalnızlığımı paylaşıyorum
Karanlık gökyüzüyle

Nerde o eski ihtişamlı ışıklar
Yapraklar bile suskun ve solgun
Oldukça geçkin bir Haziran gecesinde
Ayışığı çok yorgun

Bu akşam dingin bulutların eşliğinde
Bir gözümde yağmur damlası
Özlemlerimi paylaşıyorum
Uzak denizlerle

Aytaç Özkütük
25.06.2014
23.14
Ankara

Balıklar

Bulandı sular
Her yer karanlık
Balıklar artık görmüyor önünü
Dalgalar her zamankinden arsız
Sandallar hiç olmadığı kadar ıssız
Bir balıkçı kurtarmaya çalışırken ömrünü
Bulanıyor sevdalar
Kapanıyor gözleri bir anlık

Dinmiyor rüzgârlar
Uğultular, ıslıklar
Son aşk şarkısını bile duymuyor
Bir bir ölürken içindeki balıklar
Döktüğü gözyaşına doymuyor
Bulandı sular
Her yer karanlık
Bir balıkçı kurtarmaya çalışırken ömrünü
Peşini bırakmıyor anılar
Kapanıyor gözleri bir anlık

Aytaç Özkütük
13.06.2014
23.13
Ankara

Kimsin Sen?

Senin kim olduğunu bile bilmiyorum
Bildiğim tek bir şey var
Sabah, sabah olmaktan vazgeçmiyor sen yokken
Bir çift gözümün meydan okuduğu sarhoş geceler
Boğazımda düğümleniyor buruk bir gün doğarken
Artık seni hayal bile edemiyorum
Mevsimlerdir koklayamadığım tek bir yar
Hakkında bilmediğim çok şey var
Mesela, sen yoksun diye durmuyor saatler
Kuşlar susmuyor, neden?
Hiçbir renk eksik değil gökkuşağından
Sen varken yollarıma hiç düşmeyen kar
Kapatmıyor yollarımı sen yokken
Mesela, sen yoksun diye bitmiyor şiirler
Tükenmez kalemim tükenmiyor gerçekten
Artık tek bir yaş süzülmüyor yanağımdan
Yüreğimi kışın bile kavuran o har
Yanmaktan vazgeçmiyor sen yokken

Senin kim olduğunu bile bilmiyorum
Ama,
Ben, ben olmaktan vazgeçmiyorum sen yokken
Esiri olduğum her dermansız sevda
Dünyada kalıyor
Ben, benliğimi bırakıp giderken

Aytaç Özkütük
01.06.2014
23.47
Ankara